De golven van de tijd: adempauze
Waauw,
Het is ondertussen al een maand geleden sinds het nieuw boek ‘een onaangename verrassing’ uitkwam. Een periode waarin veel gebeurde, maar waarin ik vooral ook adempauze nodig had om volop alles te kunnen ervaren wat mijn weg op kwam.
Hoe zorgvuldig je ook plannen maakt, op een gegeven moment moet je gewoon alles op je af laten komen en meereizen op de golven van de tijd. Toen het boek uitkwam had ik grote plannen:
- Ik wist waar ik mijn persbericht overal heen zou sturen
- Ik wist aan wie ik het persoonlijk zou gaan promoten (boekwinkels e.d.)
- Ik ging meerdere blogberichten schrijven over het verloop van deze spannende reis
- …
Het feit dat er al een maand voorbij is en je nu pas dit bericht leest zegt al veel. Het is er niet van gekomen. Ik zou kwaad kunnen zijn op mezelf… of ontgoocheld. Maar eigenlijk is dat totaal niet nodig. Het belangrijkste is dat ik deze afgelopen weken ten volle ervaren hebben.
Tekening ‘een vrouw in balans’
- Ik stuurde minder persberichten, maar het leverde wel meteen een interview in de krant op.
- De verkoop van het boek gebeurde tot nu toe erg lokaal en het is goed zo. Ik heb belangrijke contacten gelegd, schitterende nieuwe kansen gekregen en bovenal… er is tijd over om van alles te genieten.
- Ik weet dat alles wat nu gebeurde een stevige basis is voor de boeken die nog gaan komen. Het helpt me groeien als schrijver. Het geeft me meer inzicht in de promotionele kant van boeken. En nu ik hier vandaag schrijf is het niet met een gevoel van moeten, maar van voelen en weten dat het opnieuw tijd is om verder te kijken.
Ik heb mezelf drie maanden gegeven om dit boek zijn plaats in de wereld te laten vinden. Drie maanden waarin ik de andere manuscripten laat voor wat ze zijn. En het helpt. Ik weet nu al heel goed welk verhaal het volgende is dat geboren wil worden en de stappen erheen worden steeds duidelijker.
Wie zei ook alweer ‘het leven is een reis?’. Wel ik ben van plan van elke stap te genieten.
Warme groeten
Steffie Vandierendonck
